Disclaimer: Ik ben geen econoom. Ik heb geen verstand van economie (dat geldt overigens ook voor de meeste economen, vermoed ik). Het enige wat ik mij kan herinneren van de lessen economie op de middelbare school is dat ze onvoorstelbaar saai waren. Zelfs het terugdenken aan deze lessen maakt me slaperig. De kans is dus … Lees verder “Kien op Keynes”
Een van de twintig miljoen dingen waar ik me voor schaam is het feit dat ik zo snel afgeleid wordt als ik naar muziek luister. Het is me al vaak overkomen. Een orkest speelt de meest sublieme muziek en ik denk aan de boodschappen die ik de volgende dag moet doen. Een sopraan zingt bijna … Lees verder “Niet luisteren naar muziek”
In de romancyclus De tandeloze tijd van A.F.Th. van der Heijden poogt de hoofdpersoon, Albert Egberts, onsterfelijk worden door te “leven in de breedte”. Door met zijn geest op zoveel mogelijk plaatsen tegelijk te zijn, wil Albert elk moment oneindig lang laten duren: leven terwijl de klok stilstaat. Door te leven in de breedte verliest … Lees verder “Leven in de breedte”
De oude dictator zat in zijn eentje aan de ontbijttafel. Hij had zich niet geschoren en zijn kamerjas hing half open. Het was vroeg. Heel vroeg. Normaal gesproken zou hij op dit tijdstip al druk in de weer zijn met het maken van wetten, het beperken van de persvrijheid en het manipuleren van verkiezingen. Maar … Lees verder “De oude dictator”
De jaren dertig en veertig van de twintigste eeuw waren niet alleen maar decennia van fascisme, oorlog, holocaust en waanzin. Diezelfde periode wordt namelijk ook regelmatig gekenschetst als the golden age of cinema. Jazeker, the golden age of cinema viel samen met the golden age of destruction. Noem je zoiets ironie? Of kent elke tijdsbenaming een … Lees verder “The golden age of cinema”