In 2004 kocht ik een zeer kleine hoeveelheid aandelen (in een zogenaamd mixfonds van Robeco, een fonds met ‘een beperkt risico’). Achteraf gezien een verstandig moment om in te stappen, aangezien de beurskoersen daarna flink gingen stijgen. En zo groeide mijn kleine hoeveelheid aandelen uit tot een iets grotere hoeveelheid aandelen.
Tot de kredietcrisis.
Momenteel zakken mijn aandelen harder dan de broek van een potloodventer die per ongeluk in een meisjeskleedkamer terechtkomt. Langzaam zie ik mijn kleine kapitaal verdwijnen in het zwarte gat van de wereldeconomie. Niks aan te doen. Hoort allemaal bij het spel. Ik kan het geld missen, dus mij hoor je niet klagen. De koersen zullen heus wel weer gaan stijgen. Toch?
Zo af en toe wil ik nog wel eens de website van mijn mixfonds bezoeken. (Gewoon, om even machteloos te staren naar de koersgrafiek. Heerlijk!) Daar las ik onlangs de verwachting van Drs. Artino Janssen, hoofd Global Allocation Strategies – toe maar! – en degene die mijn mixfonds beheert. (Zou die man nog elke dag met plezier naar zijn werk gaan?) En wat schrijft deze financiële ziener? Wat voor briljante inzichten wil hij met ons delen? Nou, dit is wat de Nostradamus van de AEX ons te vertellen heeft: “De economische omgeving voor financiële markten wordt in de jaren 2008 tot 2010 gekenmerkt door lage groei en lage inflatie. Aantrekkelijke waarderingen zijn een goed uitgangspunt voor veel risicovolle beleggingen. De conjunctuurcyclus moet echter dichter bij het dieptepunt zijn voordat we het risico in onze portefeuilles verhogen.”
Een hele geruststelling – als ik het zou snappen.
