Deels door technische problemen met de site – maar grotendeels door luiheid – heb ik al een tijdje niks nieuws gepost. In 2008 wordt alles anders! Echt waar. Nou ja, misschien ook niet… Enfin, misschien is het aardig om een kleine recensie van 2007 te geven. Oftewel: wat vond ik goed op het gebied van boeken, TV, films en muziek?
Fictie
* The Road van Cormac McCarthy. Over een vader en zoon die door een post-apocalyptisch Amerika rondzwerven. Deprimerend (Charlie Brooker schreef dat het boek uitgerust had kunnen worden met “a razor-sharp spine, so you can slash your wrists once you’ve finished it”.) maar toch op de een of andere manier hoopgevend.
* The Night Watch van Sarah Waters. Over de wederwaardigheden van een viertal inwoners van Londen tijdens de Blitz. Je ruikt tijdens het lezen de bommen – en ook de natte slipjes, want de Sapphische liefde wordt ook in dit boek van Waters niet geschuwd.
* Cloud Atlas van David Mitchell. Al een paar jaar oud, maar toch het vermelden waard. Wat een magnifiek boek! Ik las recentelijk dat in Engeland deze titel in de top vijf van minst-uitgelezen romans staat – wat ik nogal eigenaardig vind, omdat het leest als een TGV.
* De Wandelaar van Adriaan van Dis. Veel beter dan het boek De Rode Neus, geschreven door de broer van Adriaan: Bassie van Dis.
TV
* Dexter (Showtime). Amerikaanse serie over een seriemoordenaar (en forensisch medewerker bij de politie!) die alleen andere moordenaars om het leven brengt. Beter dan het boek waarop de serie gebaseerd is.
* The Peter Serafinowicz Show (BBC). Hoewel ik een beetje genoeg heb van alle imitaties en typetjes die tegenwoordig op de buis gegooid worden, vond ik dit toch wel een (bij vlagen) erg grappige serie. Hoogtepunt was de masterclass acteren van Kevin Spacey. Helaas is dit fragment niet op YouTube terug te vinden, dus neem gewoon maar van me aan dat het leuk was.
Film
* The Simpsons Movie. De grappigste film van 2007 en driehonderdtwee keer beter dan de tenen- en voetkrommende afleveringen van The Simpsons die tegenwoordig op TV verschijnen.
* Atonement. De boeken van Ian McEwan lijken me eigenlijk enorm saai (waarschijnlijk is die veronderstelling, die ik baseer op Ians academische uiterlijk, onterecht, maar ja: ik kan niet alles lezen) maar deze film vond ik ongelooflijk goed. Ontroerend, een goed verteld verhaal en technisch zit de film ook knap in elkaar (zie de Duinkerke-scène).
* Sophie Scholl – Die Letzten Tage. Over de laatste dagen van de Duitse verzetsheldin Sophie Scholl, die in de oorlog geëxecuteerd is vanwege het verspreiden van anti-nazilectuur. De film kwam uit 2005, maar is volgens mij niet heel bekend geworden. Jammer, want het is een prachtige film. Vooral omdat de makers er geen kitscherig melodrama van hebben gemaakt (wat wel voor de hand ligt). En Julia Jentsch, die Sophie Scholl speelt, is een fenomenale actrice. Waarom heeft Hollywood haar nog niet ontdekt?
Wat was nog meer goed? Op theatergebied springen er twee voorstellingen uit: De Familie Avenier (geschreven door Maria Goos) van Het Toneel Speelt en Les Liaisons Dangereuses van Het Nationale Toneel. Allebei met Gijs Scholten van Aschat, die onbetwistbaar (maar je mag het best met me oneens zijn) de beste acteur van Nederland is. Verder nog wat oude biografieën gelezen die ook beslist de moeite waard waren: Dorothy Parker (Amerikaanse schrijfster en humoriste, haar bekendste gedicht – waar ze zelf een teringhekel aan had – luidt: “Men seldom make passes / at girls who wear glasses”) van Marion Meade, Wilhelmina (bontjassenverzamelaarster en koningin) van Cees Fasseur en Louis Couperus (schrijver en worstelliefhebber) van Frédéric Bastet. Op muziekgebied vond ik… pff, ik ben er eigenlijk wel klaar mee… laat ik dit zeggen: het nieuws dat BZN ging stoppen, klonk als muziek in mijn oren.
Gelukkig nieuwjaar!
