Vorig weekend op bliksembezoek geweest in Zürich. Een van de belangrijkste financiële centra’s in de wereld, maar dat zie je er niet echt aan af. Het is een nogal provinciale plaats. (De Zwitsers zijn nogal xenofobisch, maar een paar vrolijke negers – mensen als Quintis uit de Lassie-reclame bijvoorbeeld – zouden het straatbeeld leuk weten op te fleuren.) Bovendien is de stad (en heel Zwitserland trouwens) volgebouwd met saaie en lelijke gebouwen. Ik weet niet wat de Zwitsers met al die joodse tegoeden hebben gedaan, maar ze hebben het in ieder geval niet uitgegeven aan architectuur.
Ook opvallend: wat zijn die Zwitsers een chagrijnig volkje. Ik heb nog nooit zulke donkerbewolkte, stuurse gezichten gezien als in Zwitserland. Er kan geen glimlachje vanaf als je een deur voor iemand openhoudt. Als je in een konditorei aangeeft een broodje te willen kopen, probeert de verkoopster je eerst weg te kijken en, als dat niet lukt, helpt ze je pas – terwijl haar nukkige gezichtuitdrukking doet vermoeden dat je haar aan het overvallen en verkrachten bent. Het schijnt dat ze in de lente, als de dagen langer worden en de Edelweiss weer begint te bloeien, wel iets vrolijker zijn, maar wat mij betreft mogen ze vanaf vandaag een flinke hoeveelheid antidepressiva in het drinkwater flikkeren.
Toch is het een prachtig land met prachtige bergen. En er zijn vast ook wel genoeg leuke en aardige Zwitsers – ik heb ze alleen niet ontmoet. En de kaas is er goed. Ter afsluiting een rake typering van Zwitserland door Dorothy Parker (uit 1931, maar niet minder actueel):
“They make cheeses, milk chocolate, and watches, all of which, when you come right down to it, are pretty fairly unnecessary. It is all true about yodelling and cowbells. It is, however, not true about St. Bernard dogs rescuing those lost in the snow. Once there was something in the story; but, what with the altitude and the long evenings and one thing and another, the present dogs are of such inclinations that it is no longer reasonable to send them out of work, since they took to eating the travelers. Barry, the famous dog hero, credited with the saving of seven lives, is now on view, stuffed; stuffed, possibly, with the travelers he did not bring home.”
