Weer een prachtig voorbeeld van 19e-eeuwse humor in de krant van vandaag:
In een spoorrijtuig eerste klasse maakt iemand de opmerking dat de reizigers eerste klas de meeste kranten koopen. Dan kan men niet zeggen — laat een ander er op volgen — dat dit een uitgelezen publiek is. En nu beweert men nog dat onze taal zich niet leent voor woordspelingen!
Haha! In een advertentie van het Franse circus van Corty Althoff wordt bekendgemaakt dat er een levend varken gewonnen kan worden:
1 Levend Varken cadeau aan dengene die geblinddoekt hetzelve in de Manège vangen kan. Aanmeldingen, waartoe ieder wordt toegelaten, bij de Kassa.
Dat moet een mooi gezicht worden! Het klinkt in ieder geval amusanter dan een andere act die opgevoerd gaat worden in het circus: “Fransche Schoolkinderen”. Volgens de advertentie is dit een “kleine komische Pantomime-scène uitgevoerd door meerdere Dames en Heeren”.
Geen zin in het circus? Dan is er ook nog het Nederlandsch Panopticum. Dit was een Amsterdams wassenbeeldenmuseum waar o.a. actuele gebeurtenissen werden uitgebeeld. In 1896 werd de Lombokgroep tentoongesteld. Deze groep beelden liet de overgave van de vorst van Lombok aan generaal Vetter in 1894 zien. De “pacificatie” (of beter gezegd: verovering) van het onrustige Lombok door ons heldhaftige leger werd door vele Nederlanders gezien als een nobele strijd. Met enige trots zullen de bezoekers daarom door het panopticum gelopen hebben. Inmiddels zijn we anders gaan denken over de verovering van Lombok. Zo verscheen er na de dood van de latere voorzitter van de ministerraad Hendrik Colijn een brief van zijn hand waaruit bleek hoe wreed het Nederlandse leger zich had gedragen in Lombok:
Ik heb er een vrouw gezien die, met een kind van ongeveer 1/2 jaar op den linkerarm, en een lange lans in de rechterhand op ons aanstormde. Een kogel van ons doodde moeder en kind. […] We mochten toen geen genade meer geven. Ik heb 9 vrouwen en 3 kinderen, die genade vroegen, op een hoop moeten zetten, en zoo dood laten schieten. Het was onaangenaam werk, maar ‘t kon niet anders. De soldaten regen ze met genot aan hun bajonetten. ‘t Was een verschrikkelijk werk. Ik zal er maar over eindigen.
