In de krant een advertentie voor een gemaskerd bal in het Paleis voor Volksvlijt. Het bal begint vanavond om half elf ’s avonds en de toegangsprijs is ƒ2,50 voor heren en ƒ1,50 voor dames. Ik noem deze advertentie omdat niet lang hierna een ander medium, de Pst Pst, een verslag van dit bal publiceerde. In een artikel uit het Tijdschrift voor tijdschriftstudies (nummer 32, december 2012) vat Janna Coomans dit desbetreffende verslag als volgt samen:
Aanvankelijk was het feest een beetje saai geweest: ‘Verschrikkelijk vervelend, dat eerste uurtje van het gemaskerde bal!’, zo opende de schrijver, en om twaalf uur was het nog niet veel beter. Toen werd het wat geanimeerder: wulpse schaarsgeklede meisjes betraden de zaal. De verslaggever vervolgde:
Menschjes van onwrikbare temperaments kalmte, als gaat deze crisis van voluptuïteit zelfs kunt doorstaan [sic], en zo uw masker van wereldfatsoen niet smelt onder de verzengende blikken dier bal sirenen, houdt uw mom dan voor, gaat naar huis, laat je een kop thee zetten, en haast je naar de vroegpreek: op dit gemaskerde bal is uw plaats niet langer.
Het ware feest brak eindelijk los: ‘er waren veel artisten, ook de “sterren” van Sarphatipark en Ceintuurbaan ontbraken niet. […] Kwi Kwi [een pseudoniem voor de hoofdredacteur] heeft er veel vrienden en vriendinnen gemaakt.’
Tja… zoiets zul je jammer genoeg niet snel in het Handelsblad lezen!
