Een particuliere correspondent uit Londen vertelt dat hij onlangs als gast aanwezig was bij een discussiebijeenkomst van een stel advocaten. Eén van hen klaagde over de toenemende zedeloosheid van de maatschappij:
…er gaat geen dag voorbij of de rechters moeten zich bezighouden met vrouwenschenders, met onderzoek naar het vaderschap (een onderzoek dat hier geoorloofd is), met ouders die voor de verdwijning hunner minderjarige dochters klagen, met netelige, en onsmakelijke huwelijksquaesties en soortgelijke dingen
De correspondent is het hartgrondig eens met deze advocaat en denkt te weten wat de oorzaak is van al deze ellende: zogenaamde “sexueele romans”. Dit zijn “boeken die oproer preêken in verleidelijken vorm, die beuken tegen de heiligste banden der maatschappij, die onkruidzaaien onder voorwendsel van emancipatie en vooruitgang”. Hij noemt drie voorbeelden van zulke boeken: Gallia van Ménie Muriel Dowie (over een vrouw die graag over seks praat), The Woman Who Did van Grant Allen (over een ongehuwde moeder) en The New Virtue van Aimée Daniell Beringer (waarin geageerd wordt tegen het feit dat jonge vrouwen onwetend worden gehouden over seks). De correspondent vermoedt dat dit soort publicaties
…indirect in [een] impressionabele en zwakke natuur iets zaaien, wat hun aan het wankelen brengt, wat hun aan dingen doet denken, die hun liever vreemd moesten blijven, wat hun rust verstoort en hun prikkelt te haken naar het ongewone en avontuurlijke.
In een ander bericht in dezelfde editie wordt een vrouw beschreven die gezien haar hysterische gedrag en afhankelijkheid van de man waarschijnlijk wél voldoet aan het ideaalbeeld van bovenstaande correspondent:
Een jonge deerne, die gisteravond aan het Staatsspoorstation te ’s-Gravenhage met haar familie haar beminde, een koloniaal militair, die voor zijn overtocht naar de Oost de stad verliet, tot aan den trein vergezelde, was bij het afscheidnemen zoo bedroefd en zenuwachtig, dat zij bij het wegrijden van den trein het portierraam stuk sloeg, om haar geliefde nog eens de hand te kunnen reiken. Het meisje verwondde zich ernstig aan de pols en werd, al gillende, naar de wachtkamer gebracht, waar men haar wist te kalmeeren.
