Al het hele jaar worden er regelmatig stukken in de krant afgedrukt waarin geklaagd wordt over fietsers… Vandaag kunnen we weer een nieuwe tirade toevoegen aan deze rijke verzameling. Dit keer jeremieert iemand over een wielerwedstrijd die afgelopen zondag plaatsvond:
Het was werkelijk ergerlijk gisteren op den weg tusschen ‘s-Graveland en Hilversum. Er werd gereden van het eind van de Leeuwenlaan bij “Stadwijk” naar den Bussumschen tol, den Bussumschen grintweg en den grintweg naar ‘s Graveland terug en dat driemaal. Wie dus gisteren van Hilversum naar ‘s Graveland wandelde, had het twijfelachtig genot op den stampvollen weg telkens op zijde te mogen vliegen voor een aansuizende triplet of tandem, waarvan de berijders gelukkig door schreeuwen nog de voetgangers waarschuwden, gevolgd door een rijder soms over een groot deel van zijn lichaam in Adamskostuum gedost. Het was waarlijk een schandaal en het had ons niet verwonderd, als er ongelukken gebeurd waren. “Die hond weg!” schreeuwde een der renners tegen een boerenvrouw, die met haar twee kinderen aan het wandelen was bij ‘s-Graveland en haar hondje had meegenomen.
“Het zijne menschen, maar het lijken wel beesten” zeide het goede mensch, terwijl zij haar hond vasthield, en kalm voorbijrijdende wielrijders voelden, dat zij gelijk had en schaamden zich er bijna voor, dat zij ook op “zoo’n ding” zaten, en ook onder de redelooze schepselen konden worden gerekend.
Zou het niet tijd worden, dat de Rijkspolitie zulke wedrennen op drukke wegen verbood?
De krant vermeldt niet welk “beest” in Adamskostuum de race gewonnen heeft…
Daarnaast blijkt een slimme Hagenees een methode bedacht te hebben om argeloze burgers ongewenste reclame te laten lezen:
Er worden tegenwoordig zoovele reclamepapiertjes in de brievenbussen gestoken, dat de meesten ongelezen naar de prullemand verhuizen. De Haagsche correspondent van het Utr. Dagbl. verhaalt nu dat een handelaar in de residentie er iets nieuws op verzonnen heeft om zijn reclames gelezen te krijgen. De man heeft n.l. oude blauwe postzegels verzameld en die op zijne annonce-brieven geplakt, zoodat de geadresseerde toch inderdaad met belangstelling begint te kijken wat er in is.
