Over het mishandelen van kinderen of Indonesiërs wordt in 1896 niet moeilijk gedaan… Het is daarom des te opmerkelijker dat justitie wel keihard ingrijpt als er een rat in de fik wordt gestoken:
Voor de rechtbank te Winschoten stonden dezer dagen terecht twee sjouwerlieden, waarvan de een berucht, de ander een ordelijk mensch mag worden genoemd. [D]e eerste had eene door hem gevangen rat levend met petroleum overgoten en, na het aldus bevochtigde dier met een lucifer te hebben aangestoken – bij welk een en ander de tweede door het bezorgen van petroleum behulpzaam was – aan den gevangene de vrijheid teruggeven, die, de openbare straat bereikende, in lichtelaaie een manufacturenmagazijn trachtte binnen te komen, wat gelukkig intijds werd verijdeld.
De eisch van het O. M. luidde voor den eerste 2 maand en voor den tweede 1 maand gev. straf (welke eisch met uitroeping van verbazing door het belangstellend publiek werd begroet.)
Eerstgenoemde, die, naar hij beweerde, wel twintigmaal een rat levend had verbrand, zeide, nooit te hebben gedacht, dat “zoo’n smerige rötte” zoo’n drukte zoude veroorzaken, en uitte brutaalweg den wensch, dat hij, die rapport van de zaak gemaakt had, door de ratten en muizen mocht worden opgegeten, waarop hij uit de rechtzaal werd verwijderd.
