Goed nieuws uit Amerika: de populistische presidentskandidaat, de Democraat Bryan, heeft de verkiezingen verloren. Door zijn “socialisme en anarchisme” hebben Amerikanen – zelfs in het pro-Democratische zuiden – massaal op de Republikein McKinley gestemd.
Merkwaardige tooneelen van geestdrift hebben plaats in alle groote steden van Amerika. Overal waar de uitslag der verkiezing bekend werd gemaakt, vulde dadelijk een dicht gedrang van menschen al zingend en juichend de straten. Men drukt elkander de hand en de vreugde is onbeschrijfelijk. De groote meerderheid door de Republikeinen in Illinois, Indiana, Iowa, Michigan, Minnesota en Wisconsin behaald, waar juist de aanhangers van Bryan zoo groote verwachtingen koesterden, gaven aan de Republikeinen innige voldoening.
De vraag is nu of de aanhangers van Bryan zich gaan neerleggen bij de uitslag of stennis gaan schoppen:
En wat nu? Zullen de revolutionnaire socialisten bij hun nederlaag berusten?
Ons schijnt dat hun nederlaag te groot is dan dat ze met hoop op goeden uitslag zich verzetten kunnen.
De conservatieve wet-handhavende krachten der Republiek hebben in toom gehouden de ontevredenen, de paupers, de socialisten, wranggestemde immigranten uit Ierland, Italië en Bohemen.
De Hollandsche, Duitsche en Engelschen immigranten in de V.S. hebben den Staat helpen redden. Ze verdienen de hulde van hun medeburgers.
En de Amerikanen van afkomst zullen met behulp van deze burgers, die hun oud en hun nieuw vaderland tot eere zijn, vrede en orde in de Republiek handhaven.
Wellicht weten ze eindelijk zelfs eenig middel te ontdekken om onder de staatslieden van professie, onder de volksmenners en verkiezingsagenten eens met een ouderwetschen Hercules-bezem aan het werk te gaan.
