In de krant een hilarisch, slapstick-achtig verhaal over de Rotterdamse brandweer:
Gister (Donderdag) avond tusschen 9 en 10 uur was er brand. Waar? Dat wist men niet zeker, maar om ‘t even, er was brand, en de spuiten reden uit in het vaste geloof, dat zij den brand gauw genoeg vinden zouden. In dat geloof worden de spuitgasten versterkt, want nauw waren zij op straat of de waarschuwers kwamen al vertellen, dat de brand woedde op de Schiekade Wz. “Schie! Schie!” was het algemeen geroep, en voort ging het naar de Schie. Maar daar was niets aan ‘t handje: alle huizen stonden daar als alle dagen, geen vonkje was te bespeuren. Toen werd er geroepen “Verlaatstraat”, en rechtsomkeert ging het in vliegende vaart daarheen, maar ook in de Verlaatstraat viel niets te blusschen. “Jelui hebben niet goed gezocht”, hijgden de toeschouwers, “er is wèl brand op de Schie”. En weêr klonk het “Schie!” “Schie!” en weer ging het de Schiekade op, gevolgd door een steeds aangroeiende menigte, wier teenen soms wel eens in ernstig gevaar verkeerden. Die koppige roode haan wilde, ondanks alle waarschuwers, de Schiekaden maar niet met een bezoek vereeren. Eindelijk, nu wist men het, de brand was op den Hofdijk, en honderd kelen galmden: “Hofdijk, Hofdijk!” Toen, op het Hofplein, gebeurde er een malheur. De spuit, die de eerste was, scheen zelf moe te worden en te vinden, dat een der kleine café’s op het Hofplein, dat van den heer Kramer, waar men een paar stoepjes afgaat, ook voor een spuit een aangenaam rustplaatsje biedt, althans, door het uitwijken voor een rijtuig namen de jongens aan het touw een verkeerde richting, de man aan den boom kon zijn stuur niet houden en sprong ter zijde, en de spuit, perspomp voorop en zuigpomp achterna, huppelde vroolijk de trapjes af en bestormde met donderend geraas de deur van het café, die op zulke ruwe bezoekers niet is ingericht en dan ook leelijk gehavend werd. De bezoekers sprongen verschrikt van hun stoelen op, maar gelukkig bekwam niemand hunner en ook geen der spuitgasten eenig letsel. Met vereende krachten bracht men de spuit weer op den vlakken grond, terwijl de schade door heeren brandmeesters zal worden vergoed. Waar nu eigenlijk de brand geweest is, weet men nog niet.
