De krant bevat een verslag van een bezoek van Sinterklaas aan Diemerbrug. De komst van de goedheiligman is een hele happening:
Zoo nu en dan schijnt de welbekende bisschop, die geregeld op den avond van 5 December in heel Nederland over de daken galoppeert, eens een paar gemeenten uit te zoeken om die met zijn persoonlijk bezoek op den beganen grond te vereeren. Heel dikwijls komt dat echter niet voor en te Diemerbrug, de kom van de gemeente Diemen, kon de traditioneele “oudste bewoner” zich een dergelijk bezoek heelemaal niet herinneren. Sedert 5 Dec. van dit jaar echter zal er een gansch geslacht opgroeien dat St. Niklaas met zijn knecht in vol ornaat te paard door de gemeente heeft zien rijden, omstuwd door al wat maar beenen had om de deur uit te loopen, voorafgegaan door twee kleine fakkeldragers, die weldra door den walm even zwarte gezichten hadden als de knecht van den bisschop en die zich telkens aan weerszijden van de deur eener woning posteerden als St. Niklaas, zijn knecht, de veldwachters en drie zakkendragers daar binnengingen. Zoo ging het huis in, huis uit, nadat de paarden waren weggezonden. Een zeventigtal huizen werd bezocht en aan ongeveer 240 kinderen werd iets gegeven; elk kreeg een kleinigheid (een stukje speelgoed) en een aandeel der in elk huis rondgestrooide pepernoten of “krieken” [zure kersen], zooveel of zoo weinig als elke hand kon opgrabbelen.
Bij het bestraffen van stoute kinderen speelt Zwarte Piet (die overigens erg veel wegheeft van een sadistisch personage uit een horrorfilm) een belangrijke rol:
Telkens als St. Niklaas eene bestraffing van een stout kind noodig achtte, werd het afgrijselijk zwarte gezicht van den knecht geëxploiteerd, benevens de verschrikkingen van diens roe en rammelende keten. Er was dan ook nogal eens een gehuil en gesmeek, getuigend van een schuldig geweten.
