Een mooie kerstboodschap in de krant:
Er zijn woorden, die van nature bijeen schijnen te hooren. Kerstfeest en Kerstbrood, klinken ons al heel natuurlijk, maar is een samenstelling meer vanzelfsprekend dan Kerstgave? Het moet ook wel, want wie veel ontvangt, is vanzelf gul en wanneer […] wordt ons meer geschonken aan vreugde, aan belofte voor de toekomst, aan geluk hier en in een andere wereld, dan op het Kerstfeest?
En dubbel zalig is het de Kerstgave te geven, die van ons gevraagd wordt, omdat zij voor kinderen bestemd is, voor hongerende, bleeke kleinen: een Kind bracht ons de Kerstvreugde, laten wij het aan de kinderen vergoeden.
Vele smalle gleufjes aan witte bussen, die men dezer dagen heel gemakkelijk vinden kan in onze stad, vragen om geldstukken, groote en kleine, gouden en zilveren, ook om bronzen van wie geen zilver of goud te geven heeft. Mogen ze veel, heel veel opnemen voor de kas van Kindervoeding.
