De laatste dag van het jaar. Uiteraard mogen appelbeignets vandaag niet ontbreken:
Heer
lijke Appelbeignets à 3Ct. zijn weder evenals
vorige jaren op bestelling te verkrijgen aan het oude
adres Banketbakkerij “de Vergulden Olyfant” Leid-
schestraat 89. (26444)JAN HELLEGANGER.
Met Oudejaar zijn ze den geheelen dag bij
iedere hoeveelheid verkrijgbaar; doch men wordt
beleefd verzocht bestellingen vroegtijdig op te geven.
Is het misschien te donker tijdens oud en nieuw? Uit een andere advertentie:
OUDEJAARSAVOND
Voor deze zoowel als voor
andere gelegenheden zijn
Lampen in bruik-
leen te bekomen bij (26439)
J.C. Stelling,
N.Z. Voorburgwal No. 308.
Verder worden de militairen herdacht die in Nederlands-Indië gevallen zijn (o.a. tijdens de Atjeh-oorlog):
Bij het einde van het jaar staan we met ontbloot hoofd, dankbaar en eerbiedig bij de graven der helden, die voor ons vaderland in 1896 het leven gaven.
We zien in gedachten op oudejaarsavond van al de torens onzer steden en dorpen driemaal de vlag dalen als een saluut aan de dapperen, die in onze koloniën voor de eer en den plicht van Nederland streden en leden en stierven.
* * *
Het allereerst denken we aan de mannen die, na het door Toekoe Oemar gepleegde verraad in Groot-Atjeh vielen voor de handhaving van Nederlands oppermacht.Wij kunnen hen niet bij name noemen…. nagenoeg alle rangen van ons roemrijk Indisch leger, van generaal tot inlandsch soldaat, worden vertegenwoordigd in de rij der gesneuvelden.
En de gewone inlandsche soldaat, die op schitterende wijze de eer van de vlag — waaronder hij diende en die zijn land tot zegen is — hielp hooghouden, verdient niet minder hulde dan zij, die hem voorgingen in den strijd.
* * *
Hoezeer wij hen, die den heldendood stierven, betreuren, één troost is er: zooals de zaken zich thans laten aanzien, zullen de offers niet tevergeefs zijn gebracht. Onze vlag wappert weder, als in de dagen van generaal Van der Heyden — maar nu voor goed — in de geheele vallei van Groot-Atjeh. […]De Nederlandsche vlag is weder geplant op de heuvelen en in de dalen…. zij zal daar blijven wapperen!
Neen, niet tevergeefs zijn de offers gebracht.
[…]
De plaats, door de overledenen vervuld, wordt weder ingenomen… maar hun voorbeeld wordt niet vergeten! Mannen zooals zij wier namen wij noemden, hebben nobele voorbeelden achtergelaten van geestdrift, van toewijding, van liefde voor land en volk, en bovenal van karakter. Zij hebben niet tevergeefs geleefd.
En bij het einde van het jaar brengen wij aan hun nagedachtenis eerbiedige hulde. Is het geen heerlijk, moedgevend denkbeeld, dat telkens als er kloeke, onzelfzuchtige mannen noodig zijn, het oude vaderland die nog weet ten offer te brengen tot heil van Insulinde?
Voor Indische pessimisten is er weinig te oogsten in het vorig jaar.
Nederland’s regeering, haar leger en vloot en ambtenaren deden moedig hun plicht in Indië, en vele van Nederlands zonen offerden, met een leve de Koningin! op de lippen, hun leven bij het volvoeren van dien plicht.
Den dapperen hulde en zegekransen!
Een gelukkig 1897 toegewenst!
